Артыкул знаходзіцца ў стадыі рэдакцыі!!!
Гарадскі пасёлак у Чэрвенскім раёне Менскай вобласці
Існуе некалькі версій наконт назвы Смілавічаў. Найбольш папулярная - яна
ж і найбольш простая, ад беларускага слова смелы.
Другая версія, больш экзатычная, - ад асабістага татарскага імя Сміл ці Смаіл, скарочана ад Ізмаіл
Згодна з трэцяй версіяй, назва - балцкая, параўноўваецца з літоўскім
гідронімам Smilytė (рэчка паміж Шаўляем і Панявежысам),
дзе вылучаецца корань Smil-.
Смілавічы вядомы з 1592 года як
вёска Менскага павета ВКЛ,
належалі Бакштанскім, Кежгайлам, Сапегам, Завішам, Агінскім, Манюшкам. Насельніцтва здаўна
займалася сельскай гаспадаркай, шавецкім, гарбарным, ганчарным, кавальскім і
іншымі рамёствамі.
З 1793 года у складзе Расейскай імперыі, мястэчка, цэнтр воласці Ігуменскага павета. У 1747—1832 гадах тут існаваў
манастыр місіянераў, заснаваны М. Завішанскай з Агінскіх. З 1923 года ў Чэрвеньскім павеце. У 1924—1926 і
1935—1938 гадах — цэнтр раёна. З 1938 года ў Рудзенскім раёне.
З 1960 года ў Чэрвенскім раёне. З 1963 года гарадскі пасёлак.
Што тычыцца цікавых месцаў,
то тут можна паглядзець на: батанічны
помнік прыроды рэспубліканскага значэння чорныя хвоі, Смілавіцкі палацавы комплекс, Смілавіцкі парк, Свята-Георгіеўская царква (1795), Татарская
мячэць, Музей «Прастора Хаіма Суціна», Старыя яўрэйскія могілкі, Татарскія
могілкі, Могілкі ўдзельнікаў і ахвяр Другой сусветнай выйны
Таксама Смілавічы слявяцца
сваімі знакамітымі і выдатнымі асобамі, такімі як: Станіслаў Манюшка, кампазітар і дырыжор; Леў Апаналіевіч Ваньковіч (1831—пасля
1881), уласнік Смілавічаў, мінскі павятовы маршалак(1863—1872); Хаім Суцін, французскі мастак-экспрэсіяніст, адзін з найбольш
славутых майстроў нацюрморту.
Комментариев нет:
Отправить комментарий